Dom Kultury Chwałowice zaprasza w piątek 29 stycznia 2021 r. o godz. 18.00 na Wieczór Sztuk "W STRONĘ ŚWIATŁA". Wstęp wolny!
Światło to niezwykła siła…
W programie Wieczoru:
- Koncert IREK GŁYK VIBES EXPRESSION, gościnnie wystąpi Piotr Matusik - piano.
- Prezentacja multimedialna Grzegorza Ojrzyńskiego pt. „Światło”.
- Wernisaż wystawy fotografii Grzegorza Ojrzyńskiego pt. „Światło”.
- Wernisaż wystawy malarstwa Aleksandry Rey pt. „Pr(...) ... więcej »
Dom Kultury Chwałowice zaprasza w piątek 29 stycznia 2021 r. o godz. 18.00 na Wieczór Sztuk "W STRONĘ ŚWIATŁA". Wstęp wolny!
Światło to niezwykła siła…
W programie Wieczoru:
- Koncert IREK GŁYK VIBES EXPRESSION, gościnnie wystąpi Piotr Matusik - piano.
- Prezentacja multimedialna Grzegorza Ojrzyńskiego pt. „Światło”.
- Wernisaż wystawy fotografii Grzegorza Ojrzyńskiego pt. „Światło”.
- Wernisaż wystawy malarstwa Aleksandry Rey pt. „Prześwity”.
Wystawy czynne do 28.02.2021 r.
IREK GŁYK VIBES EXPRESSION - materiał z ostatniej płyty Irka Głyka pod tym samym tytułem - doskonały wibrafon w kameralnej odsłonie z fortepianem. Na płycie Irek Głyk wspólnie z Rafałem Stępniem zarejestrowali szereg pięknych, nastrojowych tematów. W chwałowickim koncercie partię fortepianu realizować będzie Piotr Matusik. Wierzę, że znajdziecie w tej muzyce piękne dźwięki, a połączenie brzmienia wibrafonu i fortepianu sprawi wam wiele radości - zachęca artysta.
IREK GŁYK VIBES EXPRESSION feat. PAWEŁ TOMASZEWSKI: https://www.youtube.com/watch?v=a3sjMn9aEd0.
Irek Głyk - ceniony wibrafonista i perkusista, kompozytor, aranżer. Studiował na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej katowickiej Akademii Muzycznej. Stypendysta słynnej bostońskiej Berklee College Of Music. Zdobywca wielu nagród na konkursach i festiwalach. W 1994 r. założył swój Ireneusz Głyk Kwartet. Zespół odniósł sukces na scenie jazzowej. Kilka lat później zaczyna występować w duecie z Bernardem Maselim (duety wibrafon - marimba). Od roku 2009 prowadził swój rodzinny zespół P.I.K. w którym muzykował ze swoimi dziećmi. W 2017 r. w roli perkusisty rozpoczął współpracę w zespole swojej córki Kingi. Jest też cenionym muzykiem sesyjnym, który współpracował z czołówką i polskiego jazzu, i rocka. Występował na scenach w Polsce i poza jej granicami. Ma na swoim koncie trzy autorskie albumy: „Long Time”, „Step Ahead”, ”IREK GŁYK VIBES EXPRESSION”. Strony: https://glyk.pl/, https://www.facebook.com/irekglyk.
Piotr Matusik - pianista, kompozytor. Absolwent wydziału jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. Znakomity sideman kwartetu Bartosza Dworaka, doskonały lider zespołu Piotr Matusik Quartet. Poza jazzem zajmuje się również muzyką alternatywną, elektroniczną. Doskonałą pianistykę Piotra Matusika oraz jego kunszt kompozytorski słychać na albumie „Polished” czy „Tribute to Chick Corea”. Laureat wielu konkursów i festiwali jazzowych. Wydany w kwietniu br. album „INDEPENDENCE” Piotr Matusiak TRIO to wielka praca kompozytorska, praca nad brzmieniem pianistyki, ale też poszukiwanie brzmień poza fortepianem.
Strona FB: https://www.facebook.com/piotrmatusikmusic/.
ŚWIATŁO. Fotografia to jeden ze sposobów utrwalania, zapisywania obrazów, uczuć i emocji. Narzędziem do zapisywania obrazu może być aparat fotograficzny. Na nic jednak zdałoby się najlepsze narzędzie w najzdolniejszych rękach gdyby nie światło. To ono powoduje, że widzimy, dostrzegamy to co jest przed nami, co nas zachwyca, co chcielibyśmy zapisać, zatrzymać, utrwalić i pokazać innym. Światło to niezwykła siła, magiczność, która zachwyca i hipnotyzuje, wzbudza lęk i błogość, nieustannie przyciąga w swoją stronę.
Grzegorz Ojrzyński - urodzony i mieszkający w Radomsku - polski artysta fotograf. Członek i Artysta Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej (AFRP). Członek Ogólnopolskiej Fotograficznej Grupy Twórczej Art Fokus 13 oraz Towarzystwa Fotograficznego im. Edmunda Osterloffa w Radomsku. Fotografuje od końca lat 70-tych XX wieku. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje fotografia krajobrazowa, fotografia przyrodnicza, makrofotografia, fotografia ludzi w krajobrazie, fotografia portretowa. Jest autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych indywidualnych i zbiorowych oraz poplenerowych. Jego fotografie były prezentowane na wielu wystawach pokonkursowych - na których otrzymywały wiele nagród, wyróżnień, dyplomów i listów gratulacyjnych. W 2018 r. został uhonorowany Medalem „Za Zasługi dla Fotografii Polskiej”. Strony: http://www.grzegorzojrzynski.pl/, https://www.facebook.com/Grzegorz.Oj.
PRZEŚWITY
(…) Witraż jako świecąca ściana barwna o ogromnym stopniu skomplikowania zawiera w sobie niepoliczalną ilość obrazów, zależnych od natężenia przenikającego go światła. Natomiast natura obrazu malarskiego to światło „uśrednione". Malarka pokazuje jednakże jak podobnie skomplikowana, strukturalnie rozbudowana materia staje się kanwą dla tej odległej fascynacji światłem stwarzającym. W tajemniczy, sobie tylko wiadomy sposób wprowadza nas w sam środek konstrukcji, w której to światło pulsuje, podlega zmianie tak, że mamy nieodparte wrażenie, jakby jego ruch w dziennym cyklu odbywał się na naszych oczach. Wówczas to okazuje się, że piękne, nastrojowe, przeniknięte zapachem rozgrzanego słońcem powietrza obrazy zaczynają przemawiać magicznym językiem światła. (…). /Anna Stawiarska/.
Aleksandra Rey - studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach. Dyplom nagrodzony medalem w Pracowniach Malarstwa u prof. Romana Nowotarskiego oraz Projektowania Graficznego u prof. Tomasza Jury w 1998 r. W latach 2000-2004 prezes Stowarzyszenia Chorzowskich Artystów Plastyków. Od 2001 r. kieruje Miejską Galerią Sztuki MM w Chorzowie www.galeriamm.eu. Uprawia malarstwo, grafikę artystyczną (linoryt) oraz użytkową. Uczestniczka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych. Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: Nagroda Prezydenta Miasta Chorzów w Dziedzinie Kultury, kategoria Osiągnięć Twórczych; wyróżnienie w konkursie Obraz Roku 2004 im. Ewy Świtalskiej; laureatka polskiej edycji Lexmark European Art Prize 2004. Strony: www.aleksandrarey.eu, www.aleksandrarej.pl, www.aleksandrarey.com.
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka z okazji Barbórki zorganizowało wystawę ”Czym się różni pies od kogutka? Czyli rzecz o narzędziach pracy dawnych górników” w Zamku Żupnym w Wieliczce. Ponieważ w grudniu 2020 r. muzea są zamknięte dla zwiedzających wystawę można zobaczyć online: www.muzeum.wieliczka.pl a jak tylko sytuacja pozwoli także realnie.
Wspomniany w tytule wystawy pies i kogutek to narzędzia, których używali pracownicy wielickiej kopalni soli w przeszłości. Kogutki były narzędziami grupy kopaczy, wózki natomiast obsługiwała grupa zajmująca się transportem urobku tzw. wozacze.
Kogutek to kilof, za pomocą którego górnicy nadawali bryłom soli kształt bałwanów (walców) oraz rozbijali duże bryły soli na mniejsze. Od końca XIII w. do 1914 r., czyli do momentu zakończenia ręcznej eksploatacji soli w wielickiej kopalni, używano kilka rodzajów kilofów. Różniły się budową w zależności od przeznaczenia, posiadały też swoje odrębne nazwy, np. kogutek, kijania… Potem służyły już tylko do okruszania i wyrównywania ścian.
Pies to drewniany wózek, który jest skrzynią lub platformą umieszczoną na kółkach. Służył do przewożenia soli. Tego typu wózki wprowadzili do wielickiej kopalni Austriacy w 1785 r. Posiadały one małe kółka więc aby sprawnie poruszały się po nierównych, kopalnianych chodnikach przygotowywano dla nich specjalne podkłady z drewna bukowego. Skąd ich oryginalna nazwa? Jak wspomina Agricola w czasie jazdy, szczególnie na zakrętach, wydawały dźwięki podobne do szczekającego psa, innym bardziej ten dźwięk kojarzył się z psim skowytem. Początkowo wózki miały drewniane koła, z czasem chcąc wydłużyć wytrzymałość kół zastąpiono je żeliwnymi. Psy dominowały w kopalni do 1861 r. kiedy to powstała pierwsza konna kolejka szynowa, która stopniowa zaczęła spychać je poza główne trakty.
Ekspozycja ”Czym się różni pies od kogutka? Czyli rzecz o narzędziach pracy dawnych górników” prezentuje szeroko tematykę technicznych urządzeń górniczych używanych w wielickiej kopalni na przestrzeni wieków. W zbiorach Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zachowało się ich wiele od kilofków i klinów po młoty drewniane i żelazne, dłuta, wiertła, gracki, osełki, łopaty, taczki, psy i beczki, …. Dzięki nim, w pocie czoła, przez stulecia, pracownicy kopalni eksploatowali i transportowali sól pozostawiając za sobą labirynt komór i korytarzy.
W kopalni nie można funkcjonować bez światła – lampka stanowiła także osobisty sprzęt górnika - stąd też na wystawie znajdują się kaganki i lampki górnicze z bogatej oraz ciągle powiększanej kolekcji Muzeum.
Szczególnie cenne i wzruszające są przedmioty osobistego użytku wielickich górników pochodzące z kopalni: oryginalne czapki-kapelusze, buty, nakolanniki oraz gliniany garnuszek.
Urządzenia górnicze i narzędzia są pokazane poprzez różne grupy pracownicze, które ich używały: kopaczy, nosiczy, pakowaczy soli oraz cieśli. Zabytkowe fotografie i dioramy tworzą klimat kopalni i jednocześnie przybliżają dawne metody wydobywcze. Aranżację wzbogacają efekty dźwiękowe, czyli odgłosy pracy młotów i wiertarek.
Na zakończenie warto wrócić jeszcze raz do kilofka - był on uniwersalnym narzędziem występującym także w innych kopalniach. Musiał pełnić ważną rolę i dobrze służyć górnikom skoro znalazł swoje miejsce w górniczym godle.
Prezentowane obiekty pochodzą ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Autor wystawy: Piotr Witalis
Oprawa plastyczna: Aneta Łapczyńska
Ekspozycja będzie prezentowana w okresie 4.12.2020 - 7.02.2021 r., na razie online a jak sytuacja pozwoli także realnie.
Muzeum zaprasza
