Książę Kazimierz, tytułowy bohater oratorium, sprawował władzę w Rzeczypospolitej jako namiestnik króla Kazimierza Jagiellończyka w latach 1481-1483. Zmarł w kolejnym roku na gruźlicę, nie dożywszy nawet 26 urodzin. Znany ze sprawiedliwości i oddania sprawom publicznym młody władca niedługo po śmierci został otoczony kultem, a w roku 1602 nastąpiła jego kanonizacja.
Nie powinien dziwić więc fakt, że królowa Marysieńka, po przeprowadzce do Rzymu, zamówiła u Alessandra Scarlattiego utwór sławiący tego właśnie świętego – patrona Polski. W ten sposób wdowa po Janie III Sobieskim mogła podkreślić swoje pochodzenie. Dzięki niej powstało więc znakomite dzieło, które wyróżnia się pięknem melodyki i nie szczędzi wyzwań wykonawcom. W wirtuozowskich ariach personifikacje Świeckiej Miłości (Amor Profano) oraz Królewskiego Przepychu (Regio Fasto) próbują zwieść Królewicza z drogi cnoty. Ten jednak, z pomocą Dobroci (Castità) i Pokory (Umiltà), przezwycięża pokusy i wchodzi na drogę niebiańskiego triumfu.

◆ WYKONAWCY ◆
REGIO FASTO Małgorzata Trojanowska
AMOR PROFANO Dagmara Barna
CASTITÁ Iwona Lubowicz
UMILTÁ Anna Radziejewska
SAN CASIMIRO Sylwester Smulczyński
BASSO CORO Paweł Michalczuk
Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej CAPELLA REGIA POLONA
MARTYNA PASTUSZKA ⎮ kierownictwo muzyczne