12. Międzynarodowy Festiwal Filmowy T-Mobile Nowe Horyzonty – największe wydarzenie filmowe w Polsce – odbędzie się we Wrocławiu w dniach 19-29 lipca 2012. Zostanie pokazanych około 440 filmów (w tym około 220 pełnometrażowych) z ponad 40 krajów. 23 marca rozpoczyna się sprzedaż karnetów festiwalowych.

W Międzynarodowym Konkursie Nowe Horyzonty znajdzie się 14 nowych, wybranych spośród setek nadesłanych oraz oglądanych przez selekcjonerów na festiwalach na całym świecie „nowohoryzontowych” filmów. W konkursie zobaczymy m.in.: katalońskiego zwycięzcę festiwalu w San Sebastian Double Steps Isaki Lacuesty oraz hipnotyczny film drogi z Chile Thursday till Sunday Domingi Sotomayor, który wygrał MFF w Rotterdamie.

Pełnometrażowe, kreacyjne dokumenty będą ubiegały się o laury w Międzynarodowym Konkursie Filmów o Sztuce. Rywalizować będą m.in.: neofuturystyczny dokument Michaela Palma Low Definition Control – wizjonerski traktat o kontroli nad ludzkim życiem, jaką daje nieustanny zapis wideo kamer przemysłowych; oraz film brazylijskiego mistrza Eduardo Coutinho Songs – liryczny portret mieszkańców Rio De Janeiro, opowiadających swoje historie życiowe poprzez ulubione piosenki.

We Wrocławiu będzie można zobaczyć najciekawsze nowe filmy polskie na specjalnych pokazach galowych. Ich wyborem zajmą się selekcjonerzy Nowych Horyzontów i Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
W sekcji panorama znajdą się dzieła mistrzów i odkrycia, filmy nagradzane na wielkich i małych festiwalach, m.in.: epicki, 6-godzinny Century of Birthing wybitnego filipińskiego reżysera Lava Diaza; nagrodzony na Nowych Horyzontach w 2004 roku za swój debiut Sebastián Lelio zaprezentuje swój nowy film The Year of the Tiger; zobaczymy również kolejny mocny tytuł z Rumunii – Best Intensions Adriana Sitaru, który otrzymał w Locarno Srebrnego Lamparta za reżyserię.

Podczas 12. edycji festiwalu odbędzie się pięć autorskich retrospektyw. Dušan Makavejev, Ulrich Seidl, Carlos Reygadas, Peter Tscherkassky oraz Witold Giersz będą gośćmi festiwalu.
Dušan Makavejev – najwybitniejszy jugosłowiański reżyser, skandalista, nowofalowiec, mistrz politycznej groteski, nazywany „Godardem Europy Wschodniej”. Jego filmy były często uznawane za zbyt śmiałe obyczajowo i zakazywane przez cenzurę, zaskakiwały anarchistycznym nastrojem i eksperymentalną formą.

Ulrich Seidl – scenarzysta, reżyser i ceniony dokumentalista, jeden z najciekawszych i najbardziej kontrowersyjnych twórców europejskiego kina, autor fabularnych Upałów i Import/Export oraz wybitnych, pełnometrażowych dokumentów, choćby Zwierzęcej miłości i Modelek. Kino Seidla to przykład sztuki brutalnego realizmu społecznego.
Carlos Reygadas – filmowy mistyk i poeta, jeden z najciekawszych przedstawicieli współczesnego kina meksykańskiego. Inspirujący się Tarkowskim, Bressonem i Ozu reżyser zadebiutował filmem Japón, od razu zwracając uwagę krytyków i publiczności wyrafinowaną formą oraz kontemplacyjną atmosferą. Kolejne filmy Bitwa w niebie oraz Ciche światło, nagrodzone w Cannes, pokazały twórcę ukształtowanego – konsekwentnego, nie unikającego szokującego realizmu na ekranie.
Peter Tscherkassky – pochodzący z Austrii wybitny twórca eksperymentalny, tworzący przede wszystkim found footage films, czyli dzieła kompilacyjne zmontowane z istniejących już materiałów audiowizualnych. Jego wielowymiarowe, złożone dzieła, pokazywane na dziesiątkach światowych festiwali i w prestiżowych galeriach, są realizowane tradycyjną metodą ręcznego montażu – na stole montażowym i w fotograficznej ciemni.

Witold Giersz – wybitny twórca animacji, autor blisko 50 filmów, za które otrzymał ponad 60 nagród i wyróżnień na wielu prestiżowych festiwalach. Pierwsze filmy Witolda Giersza były realizowane tradycyjną metodą rysunkową, przełomem okazał się Mały western, w którym porzucił ją na rzecz tzw. ruchomego malarstwa. Zaczął malować na celuloidach, ożywiając swobodną plamę barwną, co przyniosło znakomite efekty w takich filmach, jak Czerwone i czarne, Koń i Pożar.

Tegoroczny festiwal upłynie pod znakiem kinematografii meksykańskiej. Zostanie pokazanych około 15 tytułów zrealizowanych w Meksyku w ostatnich latach. Program obejmie filmy reżyserów, których indywidualny styl ukształtował na świecie myślenie o współczesnym kinie meksykańskim, między innymi Amata Escalante, Nicolasa Peredy oraz Matíasa Meyera.

Wydarzeniem festiwalu będzie przegląd mockumentów, czyli filmów wykorzystujących konwencję dokumentu do stworzenia własnej, nieistniejącej rzeczywistości. We Wrocławiu zobaczymy „sfałszowane dokumenty” o fikcyjnych zespołach muzycznych, filmach, wydarzeniach i osobach.

W programie również przegląd filmów zrealizowanych w Studiu Filmowym im. Karola Irzykowskiego, działającym w latach 1981-2005 i przeżywającym swój złoty okres w latach 80. ubiegłego wieku. Skupiało wokół siebie grono młodych absolwentów łódzkiej i katowickiej szkoły filmowej, którym udało się stworzyć odważną, artystyczną alternatywę dla coraz bardziej skomercjalizowanej polskiej kinematografii. Wśród ponad 30 filmów, czasami nieco zapomnianych, znajdą się m.in.: Pożegnanie jesieni Mariusza Trelińskiego, Nadzór Wiesława Saniewskiego, Kornblumenblau Leszka Wosiewicza, Dom wariatów Marka Koterskiego, a także liczne, rzadko pokazywane krótkie metraże i filmy telewizyjne.

W tegorocznej Nocnym szaleństwie zaprezentowane zostaną filmy z udziałem muzycznych idoli. Inspiracją do stworzenia programu Remix-ed. Ze sceny na ekran była metoda remiksu, stąd w dziesiątce wybranych filmów znajdą się zarówno klasyczne tytuły z Mickiem Jaggerem czy Davidem Bowie, jak i najnowsze filmy z gwiazdami popu i hip-hopu.

Sekcja The Happy End inauguruje scenę artystyczną festiwalu – platformę łączącą kino ze sztukami wizualnymi. We Wrocławiu zostaną pokazane obrazy na koniec świata – filmy oraz projekty audiowizualne polskich i zagranicznych artystów. Jednym z filmowych wydarzeń będzie Legenda Kaspara Hausera Davide Manuliego – deliryczny neowestern z Vincentem Gallo i pulsującą muzyką electro DJ’a Vitalica.
Wydarzeniem specjalnym towarzyszącym retrospektywie Carlosa Reygadasa, będzie projekt SERENGHETTI, wielokanałowa instalacja, będąca zapisem niezwykłego meczu piłki nożnej kobiet na bezkresnym, meksykańskim płaskowyżu. Zestawienie komercyjnej transmisji piłkarskiej z refleksyjnym, abstrakcyjnym stylem Reygadasa, daje efekt niemalże surrealistyczny.

Tradycyjnie Muzeum Miejskie w Arsenale na czas trwania festiwalu zamieni się w miejsce nieformalnych spotkań. Podczas 11 wieczorów w Klubie Festiwalowym będą odbywać się koncerty muzyczne, występy performatywne i muzyczno-multimedialne show. Pełny program Klubu zostanie ogłoszony w najbliższych tygodniach.