Wernisaż wystawy w piątek 2 czerwca 2017 r. o godz. 18.00.

Wystawa czynna do 30.06.2017 r.
WSTĘP WOLNY!

Przygotowując wystawę „PIEŚNI” postanowiłem zestawić dwa moje światy, między którymi jest przestrzeń ponad trzydziestu lat. Pierwszy z nich to Kraków lat 80-tych który mnie po prostu pochłonął bez reszty. Drugi to współczesny Śląsk, a właściwie pozostałości jego industrialnej przeszłości. Pomiędzy nimi - pejzaż, który przez wszystkie te lata dawał okazję do przeżywania ciszy - uczył cierpliwości.
/Piotr Borowicz/.


Kanwą i inspiracją tej ekspozycji są piękne, osiemnastowieczne liryki Williama Blake'a, zatytułowane „PIEŚNI NIEWINNOŚCI” i „PIEŚNI DOŚWIADCZENIA”, w których to poeta odnosząc się do tematyki biblijnej, porusza problemy uniwersalne: miłości i cierpienia, radości i doświadczenia. Blake ukazuje nam dwa przeciwstawne oblicza świata, jednak nie narzuca nam wyboru żadnego z nich i tutaj widać podobieństwa do autorskiej postawy Piotra Borowicza. Autor podzielił ekspozycję na trzy zestawy tematyczne, trzy rodzaje fascynacji twórczych. W pierwszym mamy niezwykle urokliwy i wspaniale fotografowany zestaw prac ukazujących odchodzący do przeszłości stary Kraków, taki, jaki jest. Artysta czyni to w sposób tak sugestywny, że momentami mamy nieodparte pragnienie znaleźć się tam, popatrzeć na wyszukane detale, dotknąć starych klamek i chociaż na chwilę stać się integralną częścią tego świata. Drugim tematem jest cykl poświęcony tematyce śląskiej. Autor pokazuje nam odchodzące w zapomnienie całe dzielnice śląskich ulic i tradycyjnych familoków. Jednak są one współczesne i do bólu teraźniejsze, poprzez atmosferę brzydoty wszechobecnego, nachalnego graffiti. Być może jest to swoisty krzyk protestu autora i ostrzeżenie przed bezmyślną dewastacją i bezcelowym niszczeniem wszystkiego wokół. Wystawę zamyka trzeci temat - niezwykle wysublimowane i atrakcyjne wizualnie pejzaże. Te wysmakowane estetycznie prace świadczą o wielkich możliwościach warsztatowych autora, o jego fascynacji w operowaniu światłem i fakturą. Wszystkie prezentowane na wystawie prace mają charakter wielowymiarowy i poruszają tak ważne tematy kondycji człowieka we współczesnym świecie jak egzystencja i przemijanie, a Piotr Borowicz czyni to w swój bardzo niezwykły i wyrafinowany sposób.
Piotr Borowicz - artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików - Okręg Górski, gdzie pełnię funkcję vice prezesa Okręgu. Jest też członkiem Cieszyńskiego Towarzystwa Fotograficznego, w którym kilkukrotnie pełnił funkcję prezesa. Autor ponad 28 wystaw indywidualnych prezentowanych w Polsce, Szwecji, Belgii, Portugalii, Czechach i w Niemczech. Uczestnik wielu wystawaw zbiorowych. W 1989 r. otrzymał Medal 150-lecia fotografii. Od 1987 r. mieszka i pracuję w Bielsku-Białej. Strona: www.piotr.artphot.pl. Z fotografią zaprzyjaźnił się poczas studiów w Krakowie, a był to rok 1977. To Kraków ukształtował jego sposób widzenia i rozumienia otaczającej rzeczywistości. Na początku fotografował intuicyjnie rejestrując poznawane miejsca. Później zrozumiał, że chodzi mu bardziej o odzwierciedlenie jego stosunku do poznawanych miejsc i ludzi. W roku 2013 r. ozpoczął pracę w szkole średniej jako nauczyciel przedmiotów fotograficznych. W latach 2014 - 2016, wraz z młodzieżą realizował duży dokumentalny projekt fotograficzny ”Zapomniany Śląsk”. Przy tej okazji powstał duży cykl prac „IKONOSFERA ŚLĄSKA” będący jego osobistą refleksją nad stanem współczesnego Śląska.

- Najsilniej oddziałują na mnie wąskie plany i detale mówiące o aktywności człowieka. Uważam, że stanowią one najlepsze świadectwo życia ludzi. Mijane na co dzień miejsca, których zwykłość nie zwraca naszej uwagi, stanowią po latach prawdziwy obraz tego jak żyliśmy. Pulsujące swoim lekko sennym rytmem warsztaty szewskie, zakłady fryzjerskie i wytwórnie wody sodowej, podobnie jak i inne miejsca gdzie toczy się prawdziwe codzienne życie, są do dziś moimi ulubionymi tematami. Urzeka mnie prostota i piękno rzeczy oraz miejsc zwykłych. Nie tych wielkich, na pokaz. Małe, codzienne drobiazgi opowiadają najlepiej o tym jacy jesteśmy i jak żyjemy. Lubię obserwować drobne absurdy jakie nas otaczają. Wydają się nieważne, nawet nieco śmieszne, ale ich suma mówi już znacznie więcej – tak o swoim fotografowaniu mówi Piotr Borowicz.