Oficjalne Otwarcie Konferencji CST
wstêp: 10 z³, zakup biletu online lub w DK Kadr
sala: Broadway
Choreografia: Jakub Lewandowski
Muzyka: Micha³ Lis
Wykonanie: Sylwia Hefccyñska-Lewandowska, Kinga Duda, Dominika Wiak
Produkcja: Nowohuckie Centrum Kultury – Krakowskie Centrum Choreograficzne
Spektakl prezentowany w ramach otwarcia konferencji Centrum Sztuki Tañca w Warszawie pt. „Taniec w Warszawie. Spo³eczeñstwo, edukacja, kultura”.
Trudno wnosiæ cokolwiek trwa³ego, maj¹c œwiadomoœæ bezbarwnej otaczaj¹cej rzeczywistoœci i przeœwiadczenia o koniecznoœci nadejœcia jakiejœ „lawiny”. Wszystko, co przynosi nam los, pochodzi z fantazji. Miejsce miêdzy obecnoœci¹ nieobecnoœci¹, pustk¹ i nadmiarem.
„Przez chwile myœla³am, ¿e moja nieobecnoœæ bêdzie d³u¿sza, ale zmieni³am zdanie”.
Laura Brown, Los Angeles 1951.
Inspiracj¹ jest twórczoœæ artysty malarza Edwarda Hoppera uwa¿anego za ikonê malarstwa amerykañskiego XX wieku. Jego realistyczne na pozór prace, przedstawiaj¹ce wyciszone i nostalgiczne scenerie amerykañskiego œwiata, posiadaj¹ równie¿ bogaty wymiar magiczny. Ludzka samotnoœæ jest g³ównym w¹tkiem twórczoœci Edwarda Hoppera. Jest to samotnoœæ pod postaci¹ kobiety. Na przewa¿aj¹cej wiêkszoœci obrazów przedstawione s¹ kobiety samotne, czasem w towarzystwie mê¿czyzn nie zainteresowanych ich obecnoœci¹, kobiety smutne, zamyœlone, porzucone, tajemnicze. O czym myœl¹, co im siê przytrafi³o, jak¹ maj¹ za sob¹ historiê mo¿na tylko przypuszczaæ. Jedno jest pewne, postaæ kobiety towarzyszy artyœcie i intryguje go przez ca³¹ twórczoœæ.
„Prace Hoppera, intryguj¹ce i przesi¹kniête nostalgi¹ wzbudzaj¹ moj¹ ogromn¹ ciekawoœæ. Jakie naprawdê by³y kobiety na tych obrazach? Chcia³bym je powo³aæ do ¿ycia.
Jedna kobieta w trzech ods³onach. Niezwykle wa¿ne jest ukazanie ducha lat 50. XX wieku. Atmosfery i charakteru ówczesnego œwiata i roli kobiety zawieszonej gdzieœ pomiêdzy tym, co realne, a tym, co w jej marzeniach. Ten œwiat, tak ju¿ odleg³y, wci¹¿ mnie intryguje, wzbudzaj¹c rodzaj nieuchwytnej nostalgii. We wspó³czesnoœci, gdzie wszystko staje siê zunifikowane, nawet podzia³ na to, co mêskie i na to, co kobiece, zatraca siê. Ca³y czas mam niedosyt tej pracy i chcê nadal studiowaæ tê tematykê. Traktujê to, jako nieustaj¹cy proces, który mam nadziejê da mi odpowiedŸ na nurtuj¹ce pytanie: czy mo¿na zaznaæ szczêœcia w samotnoœci?”
Jakub Lewandowski
Jakub Lewandowski – stypendysta Centre Choregraphique Mathilde Monnier National de Montpellier we Francji. Absolwent Pedagogiki Artystycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 2010 uhonorowany przez Marsza³ka Województwa Œl¹skiego Nagrod¹ Artystyczn¹ dla M³odych Twórców. W roku 2011 zosta³ laureatem Stypendium Artystycznego w Dziedzinie Kultury Województwa Œl¹skiego.Trzykrotnie nominowany do Nagrody Artystycznej Z£OTA MASKA. Laureat tej nagrody w roku 2011 za choreografiê do spektaklu „Hotel Nowy Œwiat” w Teatrze Polskim w Bielsku-Bia³ej. W roku 2015 spektakl „Cyrulik Sewilski” w Teatrze Wielkim, do którego stworzy³ choreografiê, otrzyma³ nagrodê Z£OTA MASKA za najlepszy spektakl roku.Na sta³e wspó³pracuj¹cy z re¿yserem Rados³awem Rychcikiem , Niko³ajem Kolad¹, Robertem Talarczykiem, Magdalen¹ Piekorz. Autor choreografii do kilkudziesiêciu spektakli w Operach i Teatrach Dramatycznych w Polsce.
Fot. Katarzyna Machniewicz
Organizatorzy: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / Fundacja Artystyczna PERFORM
Projekt wspó³finansuje m. st. Warszawa
|